Βερολινέζοι περιμένουν για να θανατώσουν τα σκυλιά τους, λόγω του υψηλού φόρου σκύλου!

Το 1830, με εντολή του βασιλιά της Πρωσίας Φρειδερίκου Γουλιέλμου Γ’, επιβλήθηκε φόρος στους ιδιοκτήτες σκύλων στο Βερολίνο, αξίας 3 ταλίρων. Ήταν ένα σημαντικό ποσό και το μέτρο είχε ως στόχο να μειώσει την εξάπλωση των ασθενειών, που προκαλούνταν από τα σκυλιά. Τα έσοδα θα χρησιμοποιούνταν για να κατασκευαστούν πεζοδρόμια στην πόλη. Τα σχέδια του βασιλιά απέτυχαν, καθώς οι Βερολινέζοι απλώς σταμάτησαν να παίρνουν σκυλιά για να αποφύγουν το φόρο. Μέσα σε πέντε χρόνια, από το 1830 έως το 1835, ο πληθυσμός των σκύλων στο Βερολίνο μειώθηκε από 5.900 σε 3.300.

Με το πέρασμα του χρόνου, η αγάπη των Βερολινέζων για τα τετράποδα επικράτησε και άρχισαν να αποδέχονται τον φόρο. Τα σπίτια γέμισαν πάλι με κατοικίδια και οι δρόμοι με πεζοδρόμια. Όμως το 1926, σχεδόν έναν αιώνα αργότερα, ο φόρος αυξήθηκε δραματικά. Το Βερολίνο του μεσοπολέμου είχε ανάγκη τα έσοδα και πλέον οι ιδιοκτήτες σκύλων έπρεπε να καταβάλουν 60 μάρκα, ποσό που θα αντιστοιχούσε σήμερα σε περισσότερα από 500 ευρώ. Η αύξηση οδήγησε τους Βερολινέζους σε δύσκολες αποφάσεις. Όπως φαίνεται και στη φωτογραφία, χιλιάδες περίμεναν έξω από γραφεία κτηνιάτρων για να θανατώσουν τα κατοικίδια τους. Μέσα σε τέσσερα χρόνια “εξαφανίστηκαν” 40 χιλιάδες σκύλοι.

Ο φόρος μειώθηκε πάλι με την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία. Το καθεστώς των Γερμανών εθνικοσοσιαλιστών ήταν πρωτοποριακό ως προς την προστασία των ζώων και πέρασε νόμους που απαγόρευαν οποιαδήποτε κακομεταχείρισή τους. 

Η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία ήταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που απαγορευε τη ζωοτομία, έγιναν προσεκτικές τροποποιήσεις κατά του κυνηγιού και της κακοποίησης των ζώων.

Σύμφωνα με τους νόμους των ζώων, η κυβέρνηση του Χίτλερ έδωσε τον λιγότερο οδυνηρό τρόπο για το πετάλωμα άλογων κλπ. Στις περισσότερες δυτικές χώρες έχουν εφαρμοστεί οι κατάλληλες εποχές κυνηγιού το 1934. Επιπλέον, το 1935 εγκρίθηκε ένας νόμος, ο Reichsnaturschutzgesetz (προστασία της φύσης του Ράιχ). Ο νόμος αυτός θέτει διάφορα είδη ιθαγενών σε έναν κατάλογο προστασίας, συμπεριλαμβανομένων των λύκων . Αργότερα προστέθηκε η αναδάσωση και η σφαγή ζωντανών ψαριών. Χωρίς αυτόν τον νόμο, ορισμένα είδη είναι πιθανό να έχουν εξαφανιστεί εντελώς από τα δάση της Γερμανίας.

Ο λόγος είναι ότι η φύση για τους Εθνικοσοσιαλιστές είναι μια “θεμελιώδης βάση στην κοσμοθεωρία τους“. Η αποκατάσταση της αδελφοσύνης μεταξύ ανθρώπου και φύσης ήταν μια πραγματική βάση των Γερμανών εθνικιστών, όχι απλά μια θεωρία.
Πρέπει να σημειωθεί ότι οι ισχύουσες νομοθεσίες για την προστασία των ζώων που ισχύουν στη δημοκρατική Γερμανία είναι τροποποιημένες εκδόσεις των νόμων που εισήγαγε το τρίτο Ράιχ.

Το 1933, η κυβέρνηση υπέγραψε ακόλουθους νόμους:

Τμήμα Ι – ΟΧΙ στη σκληρότητα στα ζώα

1. Απαγορεύεται το μαρτύριο άσκοπα ή η κακομεταχειρίση σε ένα ζώο.
2. Κάποιος να βασανίζει ένα ζώο όταν επανειλημμένα ή συνεχώς προκαλεί σημαντικό πόνο· το μαρτύριο είναι περιττό καθώς δεν εξυπηρετεί κανένα λογικό και δικαιολογημένο στόχο.Η κακοποίηση είναι βάναυση όταν αντιστοιχεί σε μια αναίσθητη διάθεση.

Τμήμα ii Μέτρα προστασίας των ζώων

Απαγορεύεται:

1. Να Εγκαταλείψετε ένα ζώο που είναι προσωπική ιδιοκτησία, το οποίο είναι στη φροντίδα ενός ή φιλοξενείται από ένα, έτσι ώστε να υφίσταται σημαντικό πόνο ή βλάβη.

2. Η χρήση ενός ζώου χωρίς λόγο για αυτό που σαφώς υπερβαίνει τις δυνάμεις του ή προκαλεί  πόνο.

3. Να χρησιμοποιοείται ένα ζώο για διαδηλώσεις, ταινίες, παραστάσεις ή άλλες δημόσιες εκδηλώσεις στο βαθμό που αυτά τα γεγονότα προκαλούν τον πόνο των ζώων ή σημαντική ζημία στην υγεία τους.

4. Να χρησιμοποιήσετε ένα άρρωστο ή ηλικιωμένο ζώο για το οποίο η υπόλοιπη ζωή είναι ένα μαρτύριο από μόνη της.

5. Να αφαιρέσετε απο τον οίκο σας ένα ζώο  για να το ξεφορτωθείτε.

6. Η δοκιμή αντοχής σκύλου σε γάτες, σκύλες και άλλα ζώα.

7. Το στόλισμα τα αυτιά ή την ουρά ενός σκύλου άνω των δύο εβδομάδων. Αυτό επιτρέπεται αν γίνει με αναισθησία.

8. Το στόλισμα την ουρά του αλόγου. Αυτό επιτρέπεται εάν είναι να διορθωθεί ένα ελάττωμα ή η ασθένεια της ουράς, και εάν αυτό γίνεται από κτηνίατρο και υπό αναισθησία.

9. Να εκτελείτε μια επώδυνη εγχείρηση σε ένα ζώο κατά τρόπο αντιεπαγγελματικό ή χωρίς αναισθησία, ή εάν η αναισθησία σε συγκεκριμένη περίπτωση είναι αδύνατη σύμφωνα με τα κτηνιατρικά πρότυπα.

10. Να σκοτώσετε ένα ζώο από τη φάρμα σας για το δέρμα του, εκτός εαν υπάρξει αναισθησία ή με τρόπο που είναι, σε κάθε περίπτωση, ανώδυνο.

11. Τροφοδοσία άλλων ζώων σε πουλερικά.

12. Ο διαμελισμός ζωντανών βατράχων.

13. Απαγορεύεται η εισαγωγή αλόγων με στολισμένα ουρές. Ο Υπουργός Εσωτερικών μπορεί να κάνει εξαιρέσεις αν το δικαιολογούν ειδικές περιστάσεις.

14. Οχι στην προσωρινή χρήση δίχηλών ζώων στα ορυχεία η οποία θα μπορούσε να επιτρέπεται μόνο με την έγκριση των αρμόδιων αρχών.

Τμήμα iii πειράματα σε ζώντα ζώα

1. Απαγορεύεται η διαχείριση ή η χειραγώγηση ζώντων ζώων για σκοπούς πειραματισμού με τρόπους που ενδέχεται να προκαλέσουν σημαντικό πόνο ή βλάβη.

2. Ο Υπουργός Εσωτερικών μπορεί, μετά από πρόταση της αρμόδιας κυβέρνησης ή των τοπικών αρχών, να δώσει άδεια σε ορισμένα ινστιτούτα ή εργαστήρια που έχουν επιστημονικό σκοπό να πραγματοποιήσουν επιστημονικά πειράματα σε ζώντα ζώα, όταν ο διευθυντής του πειράματος έχει επαρκή επαγγελματική κατάρτιση. Εκπαίδευση και αξιοπιστία όταν υπάρχουν επαρκείς εγκαταστάσεις για την εκτέλεση πειραμάτων σε ζώα, και όταν έχει δοθεί εγγύηση για τη φροντίδα και τη συντήρηση των ζώων του πειράματος…. κτλ.

Α. Καγκελάριος. Βερολίνο, 24 Νοεμβρίου 1933.